28 de maio de 2013

A MULLER GALEGA


Por Ana Abella Mantiñán:


A muller galega:

Mulleres, nais, fillas, mozas, labregas, marisqueiras...




Mulleres que todo o facían cun sorriso nos beizos, mulleres que traballaban de sol a sol nas eiras, sementando e recollendo os froitos da terra, cruzando os montes neses chuviosos días de inverno, lavando roupa á beira do río, camiñando pola lama coa pesada carga ó lombo entre a brétema e o frío que chegaba ata ós osos, cociñando ricas comidas co pouco que tiñan...




Mulleres que traballaban fóra e dentro da casa, empregando a gadaña e o fouciño nas tareas agrícolas coas mesmas mans que acunaban ós fillos, cun canto de berce á calor da lareira.





Mulleres que todo o facían cantando, que daban todo polos demais, mulleres fortes por fóra pero cun corazón moi grande por dentro, viúvas de vivos e viúvas de mortos.





Mulleres que viron partir ós seus homes e fillos á emigración, quedando ó coidado das casas, esperando días e anos as cartas que traían as noticias de América, deses seres amados que en moitos casos non viron nunca máis.





Mulleres que deron a vida polos seus seres queridos, pola súa terra, polos seus fogares.





Muller galega que non sei o teu nome, porque tes miles deles...





Muller, nai, filla, moza, labrega, marisqueira...





Para ti o meu recoñecemento e o meu recordo, para ti a miña sinxela homenaxe.



2 comentarios:

  1. Tráxicas, valientes, talentosas, intelixentes, abnegadas, as mulleres galegas foron e son a columna da nosa sociedade.

    "Este vaise i aquel vaise,
    e todos, todos se van,
    Galicia, sin homes quedas
    que te poidan traballar.
    Tés, en cambio, orfos e orfas
    e campos de soledad,
    e nais que non teñen fillos
    e fillos que non tén pais.
    E tés corazóns que sufren
    longas ausencias mortás,
    viudas de vivos e mortos
    que ninguén consolará".
    ROSALÍA DE CASTRO, "FOLLAS NOVAS", 1880.

    ResponderEliminar
  2. A min gustoume moito o blog e a idea de facelo co nome de "A Cova Céltica", o que máis me gustou foi a noticia sobre as mulleres galegas que nos contan os sufrimentos que lles aconteceron.

    Hounaida Azlou

    ResponderEliminar