8 de maio de 2016

OS XARDÍNS DE MENDEZ NÚÑEZ


ReloxoSobre os Xardíns. Os Xardíns de Mendez Núñez foron trazados en 1860 polo enxenieiro Celedonio Uribe sobre os terreos que se acababan de gañar ao mar cos escombros das murallas da cidadade recen derribadas, converténdose no eixo esencial da vida social coruñesa co asentamento de numerosas actividades (Feiras do libro, gastronómicas, música e danza, artesanía,...).

Neles podemos atoparnos con:




Eduardo Pondal

Eduardo María González-Pondal Abente, foi un poeta español que escribiu en legua galega e en castelán, e converteuse nunha das máximas figuras do noso Primeiro Renacemento literario. Naceu na comarca de Bergantiños, concretamente en Ponteceso en 1835. De orixe fidalga,. En 1848 trasladouse a Santiago para cursar o Bacharelato en Filosofía e a seguir a carreira de Medicina. Pondal tras o seu contacto con Murguía, convertese no poeta oficial do movemento rexionalista, Encamiñará a súa obra á recuperación da lingua e da cultura galegas e á decidida defensa da liberdade do noso pobo. A súa obra máis coñecida é: “Queixumes dos pinos”, o actual himno galego.


Manuel Murguía

Manuel Murguía naceu no Frexel-Arteixo (A Coruña) e creceu no seo dunha familia acomodada. Estudou Humanidades e máis Latín en Santiago de Compostela, obtendo o grao de bachiller en 1850, e ao mesmo tempo, por desexos do seu pai, comezou a carreira de farmacia, a cal deixo, pois dende o principio, Murguía xa tiña mo claras as súas preferencias, e así inclinouse cara a historia e a literatura, para dedicarse a súa labor de escritor e investigador. Nestes aos a vida cultural xiraba en torno ao "Liceo de la Juventud", onde se citaban certos estudantes e intelectuais como Eduardo Pondal, Aurelio Aguirre e Rosalía de Castro, esta última rematou sendo a súa esposa. Aos dezasete anos publicou a súa primeira novela, «Desde el cielo».



Emilia Pardo Bazán


Emilia Pardo Bazán nace o 16 de setembro de 1851 na Coruña, cidade na que se ambientan moitas das súas novelas baixo o nome de Marineda. Foi unha escritora moi importante para a literatura castelá, xa que foi ela quen introduciu en España a corrente literaria coñecida como Naturalismo.
Durante a súa vida escribiu monografías, contos, artigos de prensa, conferencias e ensaios. Algunhas das súas novelas máis coñecidas son: La tribuna, La piedra angular, Los pazos de Ulloa, Memorias de un solterón… A súa única de obra de poesía está dedicada ao seu fillo Xaime e é o mesmo nome do seu fillo o que lle da título á obra. 






 Concepción Arenal

Concepción Arenal nace en Ferrol no ano 1820. Foi unha pensadora e activista social que destaca sobre todo por ser a impulsora do movemento feminista en España, defendendo en todo momento  a capacidade intelectual das mulleres e os seus dereitos. Ela mesma sufriu as consecuencias da mentalidade que existía na súa época e chegou a disfrazarse de home para poder estudar na Universidade. Concepción Arenal foi visitadora de cárceres e sempre loitou por dignificar as condicións de vida dos presos e promover a súa reinserción, ademais de comprender cales eran os erros que cometía a sociedade para empurrar a unha persoa a delinquir. Algunhas das súas obras foron: Cartas a los delincuentes, La mujer del porvenir, Cuadros de la guerra, Ensayo sobre el derecho de gentes

Gustaríame citar a seguinte frase de Concepción Arenal: “Abride escolas e pecharánse cárceres”



Manuel Curros Enríquez

Manuel Curros Enríquez é unha das voces fundamentais do Rexurdimento. Naceu en Celanova o 15 de setembro de 1851. Faleceu na Habana o 7 de marzo de 1908, a onde xa emigrara en 1894 e lugar no que participaría activamente na esfera xornalística e literaria, sendo director da revista "La Tierra Gallega". En 1904, viaxou á Coruña, onde xunto con Murguía concibiu a Asociación Iniciadora y Protectora de la Academia Gallega, trabe da futura Academia Gallega. Curros foi un poeta moi comprometido coa súa terra e o seu tempo. A súa publicación " Aires da miña terra" en 1880, valeríalle a excomuñón e persecución por parte da Igrexa


Wenceslao

Wenceslao Fernández Flórez naceu o 11 de febreiro de 1885 na Coruña e morreu o 29 de abril de 1964 en Madrid. Foi escritor e periodista, dirixiu diversos periódicos e revistas como o "Diario Ferrolano " ou " El Noroeste" . Xa emigrado en Madrid traballou en " El imparcial" e posteriormente no "ABC" , onde comeza a publicar unha serie de crónicas parlamentarias que o fixeron famoso ás que chamaba "Acotaciones de un oyente" . Tamén escribiu en " El liberal" e en " Tribuna". Dende Madrid continuaría mantendo relacións coa prensa galega. Publicou uns 40 libros e novelas de relatos de humor entre os que destaca algún como " Volvoreta" ou "Las siete columnas".


Biblioteca virtual Miguel de Cervantes

Casa-Museo Emilia Pardo Bazán

Periódico El Mundo

FEITO POR: Adriana Carballo Rey
                    Carolina Cuz Lapido
                    Inés Cruz Coello





Ningún comentario:

Publicar un comentario