MARIA PEREZ, A NOSSA CRUZADA
María Pérez, a nossa cruzada,
quando veo da terra d´Ultramar,
assí veu de pardón carregada
que se non podía con el merger.
Mais furtanlho cada u vai maer
e do pardón ja non lhe ficou nada.
E o pardón é cousa mui preçada
e que se devía muit´a guardar,
mais ela non ha maeta ferrada
en que o guarde, nen a pod´haver,
ca, pois o cadead´en foi perder,
sempr´a maeta andou descadeada
Tal maeta como será guardada,
pois rapazes albergan no logar,
que non haja seer mui trastornada?
ca no logar u eles han poder
non ha pardón que s´i possa asconder,
assi saben trastornar a pousada.
E outra cousa vos quero dizer:
tal pardón ben se devera perder,
ca muito foi cousa mal ganhada.
vocabulario
cada u vai maer= cada vez que vai durmir
maeta= maleta
merger= levantarse
PERO DA PONTE
María Balteira foi unha muller galega que viviu na Idade Media.O seu nome real era María Pérez e foi a "soldadeira" máis famosa da nosa época medieval. As soldadeiras eran mulleres que estaban adscritas á corte, e que tiñan como oficio cantar e bailar. Por este traballo pagábanlles unha soldada e de aquí vén o nome de soldadeira.
ResponderEliminarSabemos que María Balteira naceu en Betanzos e que frecuentou as cortes de Fernando II e maila de Afonso X.
María Balteira é a protagonista de quince cantigas de escarnio escritas por dez trobadores distintos, entre eles Pedro Amigo de Sevilla e Pedro de Ambroa, os dous de Betanzos, Pero da Ponte e mesmo de Afonso X O Sabio
Estiven curioseando recentemente pola rede na procura de máis información sobre esta cantiga, e atopei unha traducción literal do texto:
ResponderEliminarMaría Pérez, nosa cruzada,
cando regresou de Ultramar,
veu tan cargada de indulxencias
que non podía flotar, pero lle roubaron
en todos os sitios onde estivo
e no lle quedou ningunha das indulxencias.
E as indulgxncias son cosas moi apreciadas
que deben gardarse moi ben;
pero ela non ten cofre con cerradura
para gardarlas, nin o pode ter,
xa que, como o candado se perdeu,
sempre ten o cofre aberto.
¿Cómo pode gardarse ese cofre,
habiendo mozos no lugar,
sen que o rexistren a todas horas?
Pois no sitio no que eles teñen poder
no hai indulxencia que se poda esconder,
¡así o rexistran todo!
E outra cousa vos quero dicir:
esas indulxencias debían perderse,
puesto que foron moi mal gañadas.
Eu busquei información sobre o autor da cantiga:
ResponderEliminarPero da Ponte foi un poeta medieval que habería estado en activo entre 1235 e 1260. De posibel orixe galego e escudeiro de profesión, Afonso Eanes do Coton o chamou segrel.
Estivo activo durante os reinados de Fernando III e Alfonso X e é autor de 53 textos.
Cristina González 1bc1