 |
| SANTIAGO, 1837- PADRÓN, 1885 |
 |
| GRANADA, 1898 - 1936 |
"-Cantan os galos pra o día; "¡Érguete, miña amiga,
érguete, meu ben e vaite. que xa cantan os galos do día!
-¿Cómo me hei de ir, queridiña; ¡Érguete, miña amada,
cómo me hei de ir e deixarte?" porque o vento muxe, como unha vaca!
CANTARES GALLEGOS Os arados van e vên
desde Santiaago a Belén.
Dende Belén a Santiago
un anxo ven en un barco.
Un barco de prata fina
que traia a door de Galicia.
Galilcia deitada queda
transida de tristes herbas.
Herbas que cobren teu leito
e a negra fonte dos teus cabelos.
Cabelos que van ao mar
onde as nubens teñen seu nídio pombal
¡Érguete, miña amiga,
que xa cantan os galos do día!
¡Érguete, miña amada,
porque o vento muxe, coma unha vaca!"
CANZÓN DE CUNA PRA ROSALÍA CASTRO, MORTA.
 |
| "porque o vento muxe coma unha vaca" |
Ningún comentario:
Publicar un comentario