9 de maio de 2018

TI NO MEDIO DE TANTO RUIDO.

Non es, quizáis,
a persoa correcta no momento exacto.

Non es, seguramente, importante para moitos.
O máis seguro é que para poucos si o sexas.

Non es ninguén nun mundo de millóns de habitantes.
Non es os cabelos nos poemas de Góngora ou Garcilaso.

Pero, sabes? Non paga a pena ter moita xente a túa beira se ós pocos que te queren non os coidas.

Non fan falta castelos maravillosos en lugares paradisíacos se non sabes valorar una pizza do Bocalino.

Non tes que estar pensando todo o tempo en que habería pasado se te houbese apertado, tela a ela.

Ela apóiate, axúdate, aconséllate. Tamén mete a pata, é un desastre. Tamén arrasa con todo ó seu camiñar, e non falo de pratos ou xarróns, que tamén.

Sabe que dicir e que facer. Sabe como dicilo e como facelo.

Sabe mirarte de maneira especial pero que ti non o notes, sabe guiarte polo camiño da amargura cando te conta os seus problemas e ti non sabes que dicirlle para consolala.

Ten ese algo que a fai única.







Ningún comentario:

Publicar un comentario